Zeer Vrij naar Michel Fugain en Christiane Mouron
Luister naar Christiane Mouron – Le chemin de papier:
Lees dit:
Ik scherpte mijn punt. Tekende een huis, mijn huis. Gumde het uit. Veegde de gumfriemels weg. Wilde een droomhuis. Mijn droomhuis.
Het papier als hart. Mijn hart. Een hart zonder vlekken. Zonder gumfriemels. Met een huis. Een weg. Ernaartoe.
Ik tekende een weg. Mijn weg naar huis. Gebroken wit. Lichtjes groen. Een roze zee. Maar zonder mij.
Ik was niet thuis. Weg. Uitgegumd.
Een nieuw papier.
Ik zat erin. Geluk. Gescherpt. En wel. Eruit.
Nu is er blauw waarin ik zwem. Rood waarin ik vrij. Geel waarin ik baad. Een huis waarin ik leef.
Met een weg. Ernaartoe.
Ik schreef dit stukje op 15 oktber 2007.
De tekst van het liedje heb ik niet kunnen vinden.
mooi mooi. is het niet ‘je vis’? (bijschrift tekening)
Zou het? Tsja, ik kon de tekst niet vinden en ik gokte op ‘ik leef in de tekening die heb getekend’. Waarom zou het je vis zijn?
En dank je.
Uh, ja, het is verkeerd gespeld, ik snap je nu pas.
Hahaha!!! Heb je wel een vis?