Weer een dag
Soms vraag ik me af of het liedje zo bedoeld is. Als wekker. Want als het niet zo bedoeld is, dan is het toevalligerwijs wel de beste wekker denkbaar. Zomaar, onbedoeld.
Het liedje is de wektune op het mobieltje van Yuri. Al een maand of vier. Vandaar.
En hoewel elk liedje waarmee je wakker wordt, gedoemd is uiteindelijk uitgekotst te worden – zo ook dit – denk ik niet dat er een betere eerste zin te vinden is om mee wakker te worden. Door dit nummer sta ik elke dag op met ‘Weer een dag!’, in plaats van met het oude ‘Shit, ik wil doorslapen…’. Met dank aan Buckshot Lefonque.
Het hele liedje vindt u hier, onder voorwaarde dat u goed op de eerste zin let.
11 februari 2007 | 8 reacties
Zeg, is dat niet uhh.. kom, hoe heet-ie nu ook weer… terence trent darby of zoiets? leuk als je ervan houdt, in de stemming bent, op een verloren zondag bijvoorbeeld, maar deze knul wordt toch luiever wakker met iets energiekers, een gezellige nederlandse dj a la chiel, of iets spetterends a la… wakker worden met normaal lijkt me ook wel wat.
Ik denk dat mijn lief niet blij zal zijn met elk liedje als wekker. Ik sta namelijk om 4.50 uur op elke ochtend. Ze zal me gaan haten…
Toch word ik er niet blij van… denk dat ik toch zou denken ‘Shit, ik wil nog doorslapen…’.
Dat is in elk geval beter dan het gekrijs van mijn ex-wekkerradio…
Bij mij zit het zo: http://lilimoen.punt.nl/?id=329713&r=1&tbl_archief=0&
Ooo, dank voor deze reminder, ga gelijk de CD opzetten, die is al veeeeel te lang niet gedraaid :o)
:-) Bij ons thuis ben ik de Yuri – elke ochtend doet mijn mobiel ‘Hoquiam’ van Damien Jurado. ‘Standing with my feet deep in the ground…’ Beeetje melancholisch, beeetje gewoon mooi, en daarmee vrijwel altijd raak voor het begin van mijn dag.
Oh. Dat is pas mooi om mee wakker te worden. Hoquiam.
En mijn Yuri speelt Nature Anthem van Grandaddy bij het ochtendgloren. Vrolijk en vredevol, ook leuk.