Wat weblogwaardig was achter de coulissen
Voor de vakantie schreef ik weinig, maar ook veel. Hier schreef ik bijna niets, achter gesloten deuren juist pagina’s vol. Mijn vader werd zeventig en ik schreef een kinderboek op rijm dat hij aan de kinderen van mijn zus kon voorlezen. Ik zal daar deze week wat stukjes van laten zien, want in combinatie met de vormgeving van Yuri en de tekeningen van mijn zwager is het erg goed gelukt.
Denkend aan dat boekje en al die momenten dat ik het afgelopen jaar zwijgzaam was op zezunja.nl dacht ik: ik kan best wat tipjes van de sluier oplichten. Want hoewel ik hier soms dagenlang geen tekstjes achterliet, gebeurde er achter de coulissen allerlei vriendschappelijks dat in grote stilte vervaardigd werd en achteraf werd vergeten, want ja, voorbij is voorbij. Maar het materiaal is op zich best weblogwaardig.
Laat ik dan maar bij het begin beginnen. Een jaar geleden, een paar dagen voor ik hier naartoe verhuisde, vierde mijn moeder haar zestigste verjaardag. Ze deed dat met een vrouwendiner, waar ik vorig jaar al eens over schreef.
Om te beginnen moet ik even melden dat mijn ouders uit zo’n liber amicorumcircuit komen. Dat wil zeggen dat ze, omdat ze dol zijn op het concept ‘schrijf een a4’tje over jezelf en/of de jubilaris’, inmiddels een boekenkast kunnen volstouwen met zelfvervaardigde dan wel ontvangen liberi amicorum.
Niettemin voegden we daar voor mijn moeder gewoon nog een liber amicorum aan toe. Namelijk dat van het vrouwendiner. In het stukje dat ik vorig jaar schreef over dat diner plakte ik ook het enorm toepasselijke gedicht dat ik voor haar citeerde. Wat ik destijds niet toonde, waren de pagina’s die ik daarnaast nog voor mijn moeder maakte. Die zet ik hieronder. Klik daarvoor op de foto’s.
Waar ik zeker niet aan voorbij mag gaan in dit verband is de kaft die mijn crea-zus ontwierp waarin van alle aanwezige vrouwen een object werd verwerkt. De opdracht was om iets aan te leveren dat niet groter dan 1 x 1 x 1 cm was en dat iets met mijn moeder te maken had. Zodoende vond mijn zus bij de post alllerlei dinsigheidjes: het treinkaartje van mijn moeders allereerste buitenlandse reis verkleind tot miniatuurformaat, een megaklein doosje met mijn moeders geboortegrond, een melktand, hangertjes, steentjes en andere bling-bling, fotootjes van één vierkante centimeter, enzovoort. Mijn zus verwerkte alle kleinoden in een ietwat dikke kaft en hop: een kunstwerk was geboren. Helaas heb ik daar (nog) geen foto van.
Maar goed, waar was ik gebleven, o ja, mijn pagina’s àn de kaft. Ik heb mijn moeders naam weggehaald, omdat ik dat wel zo netjes vind.
pagina 1
pagina 2
pagina 3
wat een wijs geheel, die moeder en dochter(s)
heb je vragen !!!
zoals : ik ben verlift op iemand maar ik ben te klein voor hem.
dan geef ik wel een tip.
via de mail.
we geven geen andwoord op gekke vragen wel gewonen.
mail naar : manon.steenbeek@versatel.nl
van tips mn manon st
br…..
ik wilde eigenlijk iets gaan roepen van mooi enzo, maar ik ben even een beetje afgeleid door door de tips-tip van Manon… Maar goed, over dat boekje dus, en de foto’s en de verhaaltes: Mooi!!!
O ja: dit soort dingen moeten dus echt niet achter de coulissen he, maar er gewoon voor, in de spotlights, want dat verdienen ze!
Fantastisch als je dat zo kan maken! En wat een lief, verlegen (en snotterig begrijp ik) peutertje op die foto..
wat is maroon5 lekker he?
leuke pics btw.
@ manon: wat een olijke treactie en wat een nobel streven. Maar je e-mail hier neerzetten heeft vrees ik veel reclamefolders tot gevolg. Maar goed.
@ roosje, Gerjanne en esther: dank je wel.
@ Bliss: Ja, en nee. Ik vind ik het wel leuk, maar ik kan ook tot op het bot jeuk krijgen van Maroon 5. Het varieert nogal bij mij. Deze keer stond-ie aan omdat mijn pekjoeter zacht stond en mij iTunes gewoon het hele alfabet afspeelde. Ik was ’s middags begonnen bij Madeleine Peyroux en toen een uurtje later de telefoon ging, zette ik het geluid uit. Zo is hij via Marco Borsato en Madonna naar Maroon 5 gegleden. Nee, de M is niet echt m’n lievelings iTunescategorie.
Waaw…
Ik wou dat ik je moeder was.
Lekker vage reacties allemaal!
Maar waar ik voor kwam, uh, oh ja;
Dank voor deze aandacht (ofzo).
Hm, geen Madness, Madrugada, Magic Numbers, Manu Chao en/of Manic Street Preachers dan?
Jawel hoor. Om precies te zijn, tussen Madeleine Peyroux en Maroon 5 zat:
Madness
Madonna
Madreblu
Madrugada
Magazine
The Magic Numbers
The Mama’s and the Papa’s
Manau
Manic Street Preachers
Manu Chao
Marcel Dupre
Marco Borsato
Marcus Miller
Mariah Carey
Marianne Rosenberg
Marillion
Mark Lanegan
Marlena Shaw
Maroon 5