Nog wat kleine Sjeik
Om de herinnering levend te houden. Zie ook dit.
21 maart 2007 | 5 reacties
Gerelateerde Artikelen
-
Na 96 uur debatteren
Eén ding had ik me voorgenomen toen ik het Zwarte Pieten-stuk schreef: het gaat niet om mijn gelijk, het gaat überhaupt niet om mij, het gaat om het bewustzijn dat er uitsluitingsmechanismen zitten in ‘kleinigheden’ als Zwarte Piet en d...
-
Hoe de eenzaamheid begon
De eenzaamheid begon met zijn tweeën. In juni verlieten we Het Eiland Neus en reden we met een rotgang naar het zuiden. We streken onder het laatste donkerblauwe wolkje op de weerkaart in de Sud-Ouest neer. We hadden potentiële mede-toeristen achte...
-
Perikel 1: Choco (deel 1)
En toen begon Mike te loeien. Als een gecastreerde koe. Als een transseksuele wolf. Als een poes die in een wasmand wordt gestopt.
-
Vandaag zou ik gaan schrijven
Vandaag zou ik gaan schrijven. Je zou kunnen zeggen dat ik dat as we speak zit te doen, maar ik ben een kniesoor. Schrijven is het boek. Al het andere schrijven noem ik anders: mailen, redigeren, nakijken, maken, aanvullen, updaten, werken, uitwerken...
-
-
Het ontstaan van Het eiland Neus
Ik nam de poes op schoot, mompelde maar weer eens dat er gelukkig nog één poes was die van mij hield en besloot de handdoek in de ring te gooien. Als niemand mij in dienst wilde nemen, dan moest ik mijzelf maar in dienst nemen.
-
-
volg mij
Ik vind sjeiks neus zo mooi,… dat kleine zwarte randje bovenaan is sexy.
P.S. Goed idee van die update betreft je haar. Kwestie van herkenning. ;-)
Ik ben nog steeds niet zo van de katten. Helaas … :-)
Tis een plaatje. Echt waar.
Vrouwe Zezunja,
Hoe melig dit ook is, ik blijf het vertederend vinden. Ik ben zelf namelijk ook een kattenliefhebber.
’t Is echt wel een schatje hé, anders moet je maar eens aan Luna vragen of ze een ploesiepoesie-kitten look-a-like kan maken…