“We gebruikten naaldhakken en riemen om elkaar te vloeren, we sloten elkaar op en stalen elkaars spulletjes. We gebruikten onze ouders om elkaar te straffen. We gebruikten onze vuisten om elkaar te haten.”
Lees hier hoeveel je kunt houden van iemand die je ooit met de grond gelijk maakte. Of lees de hele cyclus hier.
1. Het is mooi buiten, maar ik had zoveel werk dat ik er de afgelopen weken weinig kwam. Wannes en ik doen verplichte wandelingetjes om te voorkomen dat we de hele dag zitten te zitten, maar als ik echt veel werk, word ik monomaan en vergeet ik al di...
Het was als het versteende woud op Lesbos, of het Forum Romanum in Rome: uit alle macht proberen bewust te zijn en vooral niet denken: dit is gewoon een stoffige zooi, laat iemand dit opruimen. Op Lesbos keek ik naar de nerven en de jaarringen. Miljo...
'Joengejoengejoenge, kus toch mijn kloten, wicht. Ga terug naar Holland. GA TERUG NAAR UW EIGEN LAND.'
Het leek een beetje op een situatie waarin gijzelaars moeten overleggen zonder dat de gijzelnemer het hoort. Niet kijken, haar naam niet noemen en een zo neutraal mogelijk gezicht trekken.
Let wel: mijn keuze is volkomen arbitrair en zal me vast vrienden én vijanden opleveren. Alstublieft, dank u wel en bij voorbaat sorry.
Illustratie: Krista van der Niet Na een reeks onsuccesvolle ivf-behandelingen en de beslissing daarmee te stoppen, neemt schrijver Maartje Luif (43) de schade op. 1. De zin van het leven? Mijn beste vriend besloot zo’n twaalf jaar geleden ieman...
Heftig!
Alleen dit? Of het hele stukje?