Mensen die neerzijgen, ondergedompeld in een betere wereld
Gisteren kreeg ik een brief die bespoten was. Met aardbeiengeur. Van de Fortis. Ik geloofde het eerst niet. Rook aan de envelop: niks. Aan de brief: wah! Aardbeien. àœberartificiële aardbeien.
Vroeger droomde ik ervan om brieven met geurtjes te krijgen. In mijn wereld van suikergoed was een brief met een geurtje versturen en weten dat je geliefde zijn neus tegen de brief zou drukken een daad van opperste romantiek. Helaas was ik pas acht en was de enige die haar neus tegen mijn brieven drukte mijn oma. Brieven met geurtjes horen bij de pre-kalverfase.
Maar hoewel ik tegenwoordig een weekendje Parijs prefereer boven fabrieksluchtjes in een envelopje, werkt mijn Pavlov-geheugen nog als een tierelier. Dus toen ik de brief van Fortis opendeed, maakte mijn hart een sprongetje. ’t Was een reflex. Ik kon het niet helpen. Ik was blij met een brief met een vies geurtje.
In een ijssalonwalm las ik dat Fortis mede-eigenaar is van ABN AMRO en dat men klaar is ‘voor een geweldige, nieuwe uitdaging’. En dat Fortis ”gewoon’ blijft wat ze altijd was: de bank waar de klant centraal staat’. En dat Fortis er samen met ABN AMRO ‘iets heel moois’ van wil maken.
Ja, en dan denk ik dus what the fuck?! Men stuurt een massamailing van omgehakte bomen, met daarin een lading holle frasen waar je u tegen zegt, die allemaal bespoten zijn door een onderbetaalde Chinees zonder gasmasker met een grote aardbei op zijn rug. En daar moet ik blij mee zijn?
Ik vraag me dan gelijk af hoeveel mensen er gerustgesteld raken van zo’n brief. Of er mensen zijn bij wie de buikspieren zich direct ontspannen bij het lezen van zinnen als ‘We gaan de nieuwe organisatie op zo’n manier vormgeven dat u daar als klant optimaal profijt van heeft’. Of er mensen zijn die na een zin als ‘We willen u het beste uit twee ‘bankwerelden’ bieden.’ zeggen: ‘Riet, doe mij maar een pilsje, alles komt goed’. Of er mensen zijn die de vermaledijde aardbeiengeur ruiken en vervolgens gelukzalig neerzijgen, ondergedompeld in een betere wereld. Dat vraag ik me af.
En dan denk ik aan mijn hart en hoe dat per ongeluk tóch een sprongetje maakte. En dan vrees ik het ergste.
Eh Zezunja, ik heb ook zo’n brief gekregen en die rook nadrukkelijk nàet naar aardbeien. De brief rook onmiskenbaar gewoon naar papier. Dus.
Maar daar heb ik over nagedacht. Of mijn brief misschien in de post naast een brief van een kalvermeisje heeft gelegen, dat-ie daardoor zo naar aardbeien rook. En dat ik dus de enige was die zo’n geurtje had. Maar de envelop rook naar papier, daar zat geen geurtje aan. Alleen de brief rook naar aardbeien. Dus het lijkt me onmogelijk dat het er in de post op gekomen is.
Daarna heb ik nog even gedacht dat die aardbeiengeur in mijn hoofd – om niet te zeggen tussen de oren – zat. Maar mijn lief viel zowat flauw toen ik het hem liet ruiken. Wij vonden beiden dat er onmiskenbaar een aardbeiengeur aan die brief zat.
Dus mischien was de grote aardbei op de rug van de Chinees bij jouw brief op.
Ik zal het maar bekennen, ik werk op de afdeling uitgaande post van … jawel.
Fijn dat je hart een sprongetje maakte.
Ik heb die brief ook gehad, niks geen geur. Nu behoor ik natuurlijk tot de Nederlandse klandizie van Fortis en het zou me niet verbazen als de Nederlandse filialen op die kostenpost besparen maar anderszijds: ben ik niet goed genoeg misschien? Die hele Fortisbank suckt zoals alleen banken dat kunnen en toch blijf ik erbij, voornamelijk uit luiheid, maar goed, ik blijf toch maar mooi klant, hondstrouwe sukkel dat ik ben, en dan kan er zelfs nog geen fake aardbeiengeurtje vanaf wanneer ze fuseren met een andere kutbank!?
Trek ik mij nu mokkend terug in een klein stil donker hoekje.
Ik heb die brief ook gekregen. gelukkig zonder geurtje. Denk ik. Ik dacht precies hetzelfde als jij mbt de bomen en de vage woorden. Ik heb maar meteen actie ondernomen. Als dochter van een man die nog steeds niet stemt omdat Fokker door D66 naar de kl… is geholpen, heb ik 1) al mijn geld op al mijn 3 bankrekeningen overgemaakt, via de telefoon, naar de cooperatieve bank. 2) heb brief geschreven waarin ik meld dat ik voortaan geen klant meer wil zijn. En dat vond ik best stoer van mezelf. Al slaat het natuurlijk nergens op.
Als ik de rest zo hoor ben ik de enige. Wat de neiging groot maakt om Ivar te geloven. ;)
LOL!
En wat heerlijk, een (on)bekende aanbidder met de naam Ivar.
Ah, maar Fortis is heel sterk in dergelijke brieven!
Zo kreeg ik een paar jaar geleden een – geurloze – brief – al zat er toch een geurtje aan – met daarin: ‘Om u in de toekomst nog beter te dienen, zal uw lokale Fortiskantoor in xxx binnenkort zijn deuren sluiten.’ En dan nog wat blabla over het nieuwe dichtsbijzijnde bankkantoor en dat ik in het vervolg maar beter op voorhand kon bellen voor een afspraak, ook al ‘om me beter te kunnen dienen’.
Als staaltje van marketinggeklets kon dat dus tellen!
Inmiddels gemerkt dat ze de klant dienen…ze zijn gewoon duurder geworden. En ze noemen me nog steeds meneer. Nooit een aardbei geroken, dat doen ze vast alleen bij mevrouwen,die ze geen meneer noemen.