Ik ken het gevoel; zit je met een volledige presentatie klaar, een voortdurende herhaling van je openingszinnen in de kop, blijft de opdrachtgever weg.
On the bright side: iemand die zoiets flikt wil je uiteindelijk helemaal niet als opdrachtgever. Dat heb je dan weer geleerd.
Bah, wat een charlatan. Publiceer zijn naam en we zullen hem de oren eens goed wassen!
PS zelfde gebeurt mij vaak met dates en als ze komen en in zijn voor meer dan blokkeer ik, as some of you know…
Ik kan mij (nog) niet veroorloven te trots te zijn voor niet-op-komen-dagende opdrachtgevers. Daarbij had hij een schattig excuus. De iPod van zijn zoon was stuk en die was zo over zijn toeren dat vaderlief totaal in beslag was genomen door de hectiek van de techniek thuis.
Ik heb hem vergeven, mede omdat ik niet anders kan, maar ook omdat het een goed betaalde opdracht lijkt.
De kost verdienen als freelancer, wie wil da nou nie! Vaders die zoontjes iPotjes kado doen en zaken uitstellen als zoontjes zeuren over stukke gadgets zitten goed in de slappe was, da kan nie anders. Laat je dus maar dik betalen (helft vooraf, bij dit dubieus type; had-ie bericht maar van tevoren moeten geven en niet naderhand).
Als u het stukje van Yuri heeft gelezen, zult u begrijpen dat er toch minimaal een decolleté aan te pas moet komen, alvorens er gesleed kan worden. En daarover kan ik in het geheel niet meepraten. Ik stond niet vooraan toen de driehoekjes werden uit...
Eerste poging met het elektronische pennetje. Poging twee. Poging drie. De tablet mag blijven. Ik moet alleen even leren handen tekenen. (Ik moet eigenlijk alles nog leren tekenen, maar een kniesoor die daar op let.)
Waarschuwing: het abstractiegehalte van dit stukje zal de pan uit swingen, maar dat moet u mij maar vergeven. Wij – u en ik – hebben het al vaker gehad over synesthesie en over de meest voorkomende kenmerken ervan (1, 2, 3, 4) en ik heb ...
Het cadeautje voor de verjaardag van mijn vriendje, een Wii-Fit-dingesboard, vraagt bij het inloggen of ik niet zal vergeten een cadeautje voor de verjaardag van mijn vriendje te kopen. (voor het vorige Droste-effect, zie hier)
Omdat Hanneke Hendrix met haar mooie boek De verjaardagen is genomineerd voor de Academica Literatuurprijs heeft ze een handvol schrijversvrienden gevraagd een kort verhaal te schrijven voor haar weblog Het Meisje Dat Op Dinsdag Het Bier Schenkt. Ze ...
Tssss.
Al dat vogeltjesgedans met stofzuiger voor niks.
Niet erg ‘sjiek’ van hem!
Mmm, balen… Geen stijl van die sjeike meneer.
Je hebt wel even een schoon huis…
Be-la-che-lijk. Pfff.
Die mag straks wel met een hele goeie smoes komen.
Ik vind Sjeik veel sjieker. Die sjieke meneer was misschien ziek?
scheelt in je onderhandelingspositie wellicht. speel ook in op schuldgevoel!
wel even een factuurtje sturen…
non negotiable..!
Dat heb je met van die sjieke meneren…
Ik ken het gevoel; zit je met een volledige presentatie klaar, een voortdurende herhaling van je openingszinnen in de kop, blijft de opdrachtgever weg.
On the bright side: iemand die zoiets flikt wil je uiteindelijk helemaal niet als opdrachtgever. Dat heb je dan weer geleerd.
Bah, wat een charlatan. Publiceer zijn naam en we zullen hem de oren eens goed wassen!
PS zelfde gebeurt mij vaak met dates en als ze komen en in zijn voor meer dan blokkeer ik, as some of you know…
Ik kan mij (nog) niet veroorloven te trots te zijn voor niet-op-komen-dagende opdrachtgevers. Daarbij had hij een schattig excuus. De iPod van zijn zoon was stuk en die was zo over zijn toeren dat vaderlief totaal in beslag was genomen door de hectiek van de techniek thuis.
Ik heb hem vergeven, mede omdat ik niet anders kan, maar ook omdat het een goed betaalde opdracht lijkt.
De kost verdienen als freelancer, wie wil da nou nie! Vaders die zoontjes iPotjes kado doen en zaken uitstellen als zoontjes zeuren over stukke gadgets zitten goed in de slappe was, da kan nie anders. Laat je dus maar dik betalen (helft vooraf, bij dit dubieus type; had-ie bericht maar van tevoren moeten geven en niet naderhand).
Wat een amatéúr :(
Het snotzoontje zijn iPod was stuk.
Who cares???!
Maar ik snap je standpunt.
Je kunt nu ook bij hem wel eene een potje breken.
Da’s dan weer mooi.