1. Valentijnsdag 2005 veranderde mijn leven rigoureus. Dat beschreef ik hier.
2. De kans is aanwezig dat ik vanmiddag mijn definitieve verblijfsvergunning krijg (u mag duimen).
3. Ik ben heel benieuwd wat er op 14 februari 2009 zal gebeuren.
Hoe het met mij gaat, vroeg @karenvdslikke. Dinsdag zag ik voor het laatst iemand anders dan Wannes. Dat was de caissière van de Bioplanet. Ik geloof niet dat ze iets anders tegen me zei dan de prijs van de boodschappen. Ze nam niet de moeite me aan...
Ik ging het afgelopen jaar naar Genk, Gent, Brugge, Hasselt, Brussel, Antwerpen, Luik, de Oost-Kantons, Vilvoorde en Mechelen alsof het niets was.
Zoals u kunt lezen in ‘De Manische Meubelschuiver verantwoordt zich‘ was het de bedoeling dat al ons poezenmateriaal op één site zou verschijnen (Drie keer krabben), maar een mens bedenkt zich wel eens en dus moet onze verzameling katte...
Hoe dan ook, even googelen en je bent er gelijk achter wat een horoscoop is: grote bullshit. Maar ook een flinke koeienvlaai kan een spiegel zijn.
En de eenzame dronkaard die al zeventig jaar alleen aan de brug woont. Hij had een oranje oog met een blauw randje.
Huh? 2009?
Nu maak je mij ook nieuwsgierig..?!
Ik weet het zelf ook nog niet. De conclusie dát er iets zal gebeuren volgt uit de cijferreeks.
En zoals uit het volgende stukje blijkt: er zal waarschijnlijk helemaal niets gebeuren. Nada. Niente.
Ach ja, 2005, 2007, 2009… nu snap ik het. Vergeef me de traagheid, cijferreeksen zijn nooit echt mijn ding geweest. (Lees: ik haalde 3/90 op kerstexamens voor wiskunde en dergelijke…)
Maar wat stom van die vergunning. Als je een schuilkelder zoekt voor je illegale dag, wij hebben nog wel wat plaats naast de kersstal.
(en oh, wat ziet het er dom uit, die naam! Ik trek me officieel en tijdelijk terug uit deze reactiedinges!)
Hè, het werd nét gezellig. ;)
Ja, ik zat net feestelijk te overmijmeren dat het inderdaad heel leuk is dat er zoveel tekst in dat naamvakje past en dat je dat zo vrolijk gevuld had. Ik vind het er helemaal niet dom uitzien…
(komt even schuchter terug om de hoek kijken)
Dankjewel voor jullie bemoedigende woorden, mijn tijdelijk gevoel van domheid is meteen een heel stuk kleiner!