Hoe het anders is – de bus en de uitverkoop
The devil is in the details, zeggen ze. En dat klopt. Mijn beleving van het leven is in wezen niet veel veranderd in het half jaar dat ik over de grens woon: ik werk, ik heb lief, ik heb te weinig tijd voor al mijn hobby’s en ik doe mijn best mijn vrienden niet al te veel te verwaarlozen. Tot zover niets bijzonders. Maar ongemerkt maakt mijn hele systeem van futiliteiten een fikse ommezwaai. Zo wist ik onlangs het woord ‘plattegrond’ niet meer. En zo zit ik op de fiets alleen nog maar te hopen dat we niet naar beneden gaan, want dan moet ik op de terugweg weer omhoog. Kleine zaken, maar alles bij elkaar maken die het verschil.
De vorige keer ging het over de post en de politie. Vandaag: de bus en de uitverkoop.
De bus
De bus maakt deel uit van het openbaar vervoer. En het openbaar vervoer in België is.. uh… ja… wat je noemt: een ondergeschoven kindje. In België heeft men een auto. Behalve ik.
Maar goed, de bus. Ze bedoelen het goed hoor, dat wel. Ze maken mooie, grote, winderige busstations met actuele businformatie op elektronische schermen. Vertragingen verschijnen tijdig op het scherm en langs de route zijn de bushokjes meestal schoon én heel. Maar toch gaat het allemaal niet van harte.
Zo zijn er per definitie op vrijwel elke lijn te weinig bussen. Als er één bus per kwartier gaat, is het veel. Wij kunnen hier twee bussen per kwartier nemen, dat is echt waanzinnig veel.
Maar de bussen komen vaak te vroeg of te laat. En als je niet oppast, beland je soms, zomaar, ineens, in de bussengarage. Alsof ze bij De Lijn (zo heet de busmaatschappij) niets liever willen dan die elektronische vertragingsborden vullen met glimmende led-lampjes.
En de Vlaamse bussen zijn klein. Je moet vaak staan. Heel vaak. Terwijl ik ook in lange bussen heb gezeten hoor. In mijn eentje.
Iets in mij zegt me dat de materiaalplanner van De Lijn enige bijscholing nodig heeft.
Qua betaling kunnen ze het hier natuurlijk niet slechter doen dan in Nederland, maar ze komen in de buurt. Waar we in Nederland het onbegrijpelijke systeem van 2 zones = 3 strippen hebben, grossieren ze hier in kleine onwetmatigheden.
De Belgische strippenkaart is een soort parkeergaragekaart (een Lijnkaart) waarop elke keer in kleine priegellettertjes krediet wordt afgeschreven. Dat gebeurt door de kaart voorin bij de chauffeur in een stempelmachine te stoppen die de kaart na wat geratel weer uitspuigt.
Maar daar komt het eerste struikelblok: soms moet je dat zelf doen en soms moet je de kaart aan de buschauffeur geven. Dat laatste gebeurt volgens mij vaak als je met zijn tweeën op één kaart wilt. Dan stopt hij hem er twee keer voor je in – wat ik trouwens ook onlogisch vind: twee keer die kaart erin steken. Kan die stempelmachine niet gewoon x2 ratelen? – Hoe dan ook, het brengt mij elke keer in grote vertwijfeling: moet ik zelf dat kaartje in die gleuf doen of doet hij het voor me?
En dan het tweede punt van verbazing: toen ik laatst vier mensen wilde meenemen op mijn Lijnkaart mócht dat niet. Dus twee van de vier moesten een eigen lijnkaart kopen. Maar de keer erna mocht het ineens weer wel. Kijk, dat bedoel ik met ‘het gaat niet van harte’.
Iets zegt mij dat het openbaar vervoer hier nog in de kinderschoenen staat. Dat het alleen maar beter kan worden. Misschien omdat de bus hier tot voor kort goedkoper was dan in Nederland, wat ik enorm ouderwets vind. Of misschien omdat ze vorig jaar ineens Lijnkaarten in de voorverkoop hadden. Iemand was op het lumineuze idee gekomen Lijnkaarten in krantenwinkels en supermarkten te verkopen met twintig procent korting, zodat de bussen sneller door kunnen rijden. Ik kan mij niet herinneren dat er in Nederland ooit geen goedkope voorverkoop was.
Maar misschien is mijn gevoel dat het alleen maar beter kan worden, misplaatst. Want de bus werd vorig jaar net zo duur als in Nederland en 99 procent van de mensen die ik hier ken, heeft nou eenmaal een auto.
Later meer over het openbaar vervoer (de trein), maar nu eerst:
De uitverkoop
De uitverkoop is juist weer een toonbeeld van regels en wetmatigheden. Hoe het in Nederland precies zit, weet ik niet, maar dat het minder rigide is dan hier, staat vast.
De uitverkoop heet hier de solden of de koopjes en vindt op gezette tijden plaats (lees: op wettelijk vastgelegde tijden). Buiten de voor iedereen geldende soldentijd mogen winkeliers hun producten niet onder de inkoopprijs verkopen en in de periode voor de uitverkoop mogen er helemaal geen prijzen verlaagd worden. Er zitten vermoedelijk meer haken en ogen aan de soldenwet, maar dit is wat ik er globaal van begrijp.
Buiten de soldenperiode zijn kleren en schoenen duur. Duurder dan in Nederland, of nee, duurder dan in Amsterdam. Bijna altijd. Overal. In elke winkel. Of dat aan die wet ligt, is de vraag, maar de kans is groot.
Ik ben arm. Dus ik verfoei de soldenwet. Als ik niet meer in mijn broek pas, wil ik naar de eerste de beste broekenwinkel met uitverkoop. Nu moet ik wachten. Tot juli of januari. Of naar Nederland.
Volgens mij is het slecht voor de concurrentie, die prijsafspraken. Maar ja, dat is het hele eieren eten: ze willen kennelijk helemaal geen concurrentie. En dat neem ik ze kwalijk. Zeer.
Dus dat van die koopjes: daar ben ik niet zo over te spreken. Dat moge duidelijk zijn. En dat van die bus ook niet zo. Maar er is meer.
Volgende keer de huizen en de dokter.
Super!
Qua spiegel voorhouden kan dit tellen, beste Z. :)
Nou ja, kankeren en vitten is dan weer zeer nederlandse folklore. Zezunja houdt het vaandel, onze driekleur hoog, vermoedelijk wordt e.e.a. vanzelf milder want meer dan er met gelatenheid en als droogkomiek mee omgaan lukt elders net zo min. De revolutie is nog ver, de horizon over en dan nog een stuk verder,joh.
Komt echt niet meer goed
vergeet dat maar
hou er mee op
doe dat je nou niet aan
spaar je de moeite
leef met plezier
kus de kat
hou het hoofd schoon
het lichaam pijnvrij en
het bed warm
innnige groet,
*beseft dat België een slechte beurt maakt en schaamt zich diep*
De dokter! De dokter komt in Belgie nog zomaar op huisbezoek! Sommige vrouwen schijnen hun inwendige onderzoeken thuis te laten doen!
Gij moogt altijd op mijn lijnkaart
Op mijn bus moogt gij alles doen
In mijn winkelke is ’t altijd solden
Daar kunnewe van uitverkoopke doen
Haha die Yuri, grapjas :-)
Maarruh, even serieus: je zit in ieder geval naast je liefje. En dat is toch ook wat waard. Toen ik emigreerde naar Iran (oké, een beetje een ander land dan België, maar da’s maar een detail) mocht ik achterin bij de vrouwen en mijn lief voorin bij de mannen. Als het dan druk was, en dat was het altijd, dan zag ik hem niet eens. Dan hoorde ik plots een harde stem roepen: “Sóéóéóés, we zijn er, UITSTAPPEN” om hem vervolgens buiten weer terug te zien.
Ja.
Dat was een gekke tijd.
Ja, nu je het zegt. De Solden. Daar heb ik inderdaad ook nooit wat van begrepen. Ik wil gewoon een winkel inlopen en er dan achterkomen dat het Prijzencircus is of zo…
Met het openbaar vervoer naar het werk, ik heb het jaren gedaan, niks zo goed om mijn humeur 10° onder nul te krijgen…
Die rittenkaarten kon je vroeger (toen de dieren nog spraken) goedkoper in de krantenwinkels kopen, maar die van De Lijn waren zo gierig, dat de winkeliers daar maar een piepklein percentje voor kregen en dat dus niet meer wilden doen.
Wat het volk op de bus betreft, als ik meemoest zaten ze stampvol, als ik niet mee moest, zat er 3 man een paardekop op, ik denk dat ze dat express deden…
Man wat ben ik blij dat ik nu en rijbewijs heb!!!
Woon jij in Haacht??
@ Sandrissimo: Nee hoor, ik woon niet in Haacht. Dat was een overstapmoment (ik neem aan dat je dat vraagt door het stukje over toepen op de bushalte dat gelinkt staat in dit stukje?).
@ Rosalie: Juist. Jij begrijpt het!
@ Soes: Ja, de verschillen die ik ervaar, zijn natuurlijk heel futiel. En toch.
@ Eliane: Ieks. Afschuwelijk. Dan toch liever in een steriele omgeving met de benen wijd. En niet op de plek waar je ook met andere motieven aan inwendig onderzoek doet.
Het waren inderdaad de futiliteiten waar ik ook niet aan kon wennen. Hoofddoek, oké, van top tot teen bedekt, pfff, nou vooruit.
Maar géén pepernoten rond 5 december??? Onuitstaanbaar. Geen pannenkoekenmix te krijgen. Onacceptabel. Geen alcohol, jéémig. Post opengemaakt door de autoriteiten, wat denken ze wel?
Geen openbare kappers. Naja!
Ik moet nodig een log schrijven.
Een vraag waar ik af en toe wel eens over pieker:
Welk overheidbedrijf gedraagt zich nu het meest absurd, de lijn of de post?
de nmbs
Of belgacom …
Wij kennen in Nederland dat wellicht voor jou nog herkenbare fenomeen… we hebben die door de regering ooit (wanneer?) zomaar in het leven geroepen grootgrutter die Sale heet en dat ook in allerlei branches tot merk heeft verklaard. Af en toe – of het nou uitverkoop is of niet – neemt deze keten de middenstand over en adverteert met zijn eigen spullen tegen afbraakprijzen.
Ik zal je waarschuwen wanneer Sale de zaak weer overneemt!
(overigens: Sale heeft ook zijn beperkingen, want 50 procent korting op schoenen van 260 euro is nog steeds veel, want 130 euro).
Zie hier hoe lang mijn arm is.
Ik zou hem voor de zekerheid toch nog eens opmeten, vrouwe Z! In België zeggen ze nu al een kwarteeuw lang dat ze geld zullen vrijmaken voor het OV. Het enige waar er de laatste jaren schandalig veel geld in geïnvesteerd is, is de TGV.