Hik stik stouw
‘Nee, zo moet het’, zeg ik terwijl ik haar uitleg dat ze ‘de overkant’ van het glas in haar mond moet nemen. ‘En dan moet je een beetje voorover bukken en proberen te drinken.’
Met veel moeite zuigt ze wat slokjes uit het glas terwijl ze langzaam rood aanloopt. Als ze weer omhoog komt, kijken we haar verwachtingsvol aan. ‘HIK’
‘Okee, mislukt’, zeg ik. ‘Je kunt ook nog proberen je adem tien seconden in te houden’. Als stimulans hap ik naar adem en blaas ik mijn wangen op. Zij doet hetzelfde, maar na twee seconden puft ze haar adem alweer uit. ‘Ik kan dat – HIK – niet zo lang’, zegt ze.
‘Wat je ook nog kan doen’, zeg ik, ‘is naar adem happen en dan zonder uit te ademen steeds een hapje lucht erbij nemen.’ Samen happen we naar adem, haphaphaphaphaphap-HIK.
‘Okee’, zeg ik, ‘dan zit er nog maar één ding op: hik stik stouw.’
We zeggen we het op. In koor. Langzaam. Trefzeker. Hik. Stik. Stouw. Ik. Geef. De. Hik. Aan. Jou.
Ze kijkt naar Yuri. ‘Hik’, doet die. En nog eens. ‘Hik.’
Haar ogen worden groter, haar mond, die normaal nooit stilstaat, valt open. Roerloos kijkt ze naar Yuri die een mooie regelmatige hik hikt.
‘En jij?’, vraag ik en ik prik in haar borst.
Ze kijkt naar haar roze truitje. Het schokt niet meer. Nee, schudt ze, haar hik is weg.
Maar dan beseft ze het proces. Geen hik = geen aandacht. En damoenie.
‘Kwilumtrug’, zegt ze tegen Yuri.
‘Dat kan niet’, zegt Yuri, ‘mijn hik zit al in dat glas water.’
Ze pakt het glas water, drinkt ‘m in één teug leeg en kijkt afwachtend naar haar buik. Maar helaas.
Ze schuift nog wat dichter op mijn schoot. Het einde van de aandacht is nabij.
Aaahhh… lief
OOO da s kei lief
wie is ,,haar”..?
Toch niet stiekem zwanger geworden, gebleven en er vervolgens een meisje uitgepoept wat nu al keurig kan hikken?!?
Dakanniehoor, wij willen álles weten!
Rectificatie: IK wil álles weten!
@ gewebkijk: Haar is mijn nichtje van zes.
@ Sana: Haha, dat zou wat zijn! Nee hoor, bij ons thuis zorgt mijn zus voor het nageslacht. Hier is tot op heden nog niets geconcipieerd.
Huh?! Dat ging toch van hik sprik sprouw? Of hik spik sprouw of ik spik sprouw of zoiets, maar toch niet met stik en stouw?
Niets is meer zeker tegenwoordig.
O jee, ik vrees dat we hier een regionaal getint meningsverschilletje hebben, want wij Amsterdammers vinden hik sprik sprouw dus écht belachelijk hè! (ga me nu niet vertellen dat jij ook een rasechte amsterdammer bent)
neen, ik kom uit rotterdam, dat verklaart een hoop. hik stik stouw is gewoon een kind dat probeert hik sprik sprouw uit te spreken, wat wel de oorspronkelijke versie moet zijn want van dat 2x ‘spr’ raak je de hik wel kwijt. dus.
lol ok, dan ben ik weer helemaal bij… :)
Prachtig!
Maar kan Yuri dan hikken op commando?
Weet je Nina, het nichtje waar het over gaat heet… jawel… Nina! En die trapte ook in Yuri’s nephik! Goedgelovig hoor die Nina’s!
Ahum… Dat ben ik inderdaad een beetje. Overigens is het bij ons een familietrekje, en hebben de Sanne’s en de Olga’s er ook last van ;).
Mooi he, hoe een kind zich kan wikkelen in die warmte die aandacht geeft :)
Een juweeltje!
Geniaal en zeker een juweeltje. Zolang je je op elkaar focust gaat dit zeker werken ;)
Leuk geschreven!