Het weblog bijt het boek
Het bijt elkaar. Ik kan geen weblog onderhouden, statistieken tellen en intussen ook mijn debuut schrijven. Ik kan de verwachtingen van mijn webloglezers niet inlossen als ik ook aan de verwachtingen van mijn debuutlezers wil voldoen. Ik kan niet overdag letterknecht zijn, ’s avonds mijn weblog volkladden en ’s nachts mijn boek schrijven. Ik kan niet steeds mijn aandacht verdelen.
Ik wil niet steeds op de bank liggen en mij schuldig voelen dat ik geen hoogstaande stukje schrijf op www.zezunja.nl. Ik wil op de bank liggen en denken over personages, plot en uitgevers. Ik wil mij vrij voelen om het toetsenbord te beroeren voor mijn langverwachte droom. Ik wil mij wentelen in de angsten van een debutant, zonder daarbij te hoeven denken aan mijn miljoenste pageview die ik dit jaar zeker zou gaan halen als ik geen debuut zou schrijven. Ik wil dat allemaal niet.
Ik heb me erbij neergelegd dat mijn hobby en werk in elkaar overlopen, waardoor ik mijn dagelijks brood en mijn lolletjes op dezelfde stoel vergaar. Ik heb mij erbij neergelegd dat ik nog geen popster kan worden, omdat ik eerst moet schrijven. Omdat dat moet. Omdat ik dat wil. Omdat ik me daarbij heb neergelegd. Ik wil me neerleggen bij het feit dat mijn weblog misschien iets minder interessant wordt.
Ik wil de schaarse momenten dat ik niet aan dàt klavier zit, aan een ander klavier zitten. Namelijk aan dat met octaven en zwarte en witte toetsen. Of aan mijn Squire Bullet, met de versterker op 10. Ik wil broodschrijven en debuteren. En als ik niet broodschrijf of debuteer, wil ik muziek maken. Ik wil niet zien dat mijn bezoekersaantallen inzakken als ik niet weblog. Maar ik zie het en ik wil me erbij neerleggen.
Dat het elkaar bijt, knaagt aan me. Ik wil altijd alles, maar ik ben volwassen genoeg om te weten dat als ik zelf geen keuze maak, ze vóór mij gemaakt worden.
En daarom maak ik de keuze. Ik ga voortaan gemakzuchtig webloggen.
Als blijkt dat niemand een gemakzuchtig weblog wil lezen, dan is dat maar zo. Als blijkt dat ik de miljoen dit jaar dan niet haal, dan is dat maar zo. Als blijkt dat ik helemaal geen debuut kán schrijven, dan is dat ook maar zo. Als het maar niet bijt.
wat een prachtvol voornemen! Ik steun je.
Fijn. En als jij me steunt dan is dat écht. Dat weet ik.
Ik ben de eerste die straks naar de winkel rent om je debuut te kopen. En dan roep ik heel hard en trots naar iedereen: ik ken haar! Van haar weblog!
Zelfs een gemakzuchtig weblog kan op lezers rekenen :-)
Ik begrijp je best.
Je moet per slot van rekening ook overleven in dat buitenlandse. Het gaat helemaal goed komen met jou. :-)
Vrouwe Zezunja,
Ik vind het toch wel een beetje een hartverscheurend dilemma. Bovenstaande bekentenis is wel luchtig neergepend, maar ik kan me voorstellen dat u toch echt wel worstelt.
De dagen zijn te kort.
De nachten ook.
Het leven ook.
Ars longa,
Vita brevis.
Ik denk dat dat een goede keus is :)
Een gemakzuchtig loggende Zezunja is vast nog een heel lezenswaardige Zezunja. En een Polle die klinkt alsof ze slijmt meent het toch echt oprecht.
Ik kom nog steeds wel langs hoor. Ik ben namelijk ambtenaar, wat moet ik anders doen? ;)
:-) kijk eens wat je schreef toen je handen het niet deden… jouw gemakzucht heeft al genoeg kwaliteit voor terugkerend bezoek.
Gelukkig vind ik je gemakzuchtige logjes net zo leuk. En als dat boek er is, ga ik hem bij je bestellen. Want ik wil een gesigneerd Zezunja-boek.
kook!
No problem,… Ga voor je debuut, je muziek, je Yuri, je poezen, je haar, je leven in Leuven, de organisatie van de cursussen, je passies,… Wij lopen niet weg. Ok, ik zal voor mezelf spreken: ik loop niet weg.
het komt wel goed.
met het boek.
en het weblog.
en de band.
heus.
… and never bite the hand that feeds you,
in jouw geval is weinig vast al best veel!
@ heer ’ti: Goed verwoord ja, een worsteling.
@ de rest: Pas op, ik ga naast mijn schoenen lopen.
Maar wel op een blije manier. Bedankt.
Toch een boek! Hoera!!! Ik kan niet wachten, maar blijf uiterst geduldig (of probeer dat tenminste).
Gelijk. Dat is wat je hebt.
Een gemakzuchtig weblog vraagt om een gemakzuchtige lezer. Dat scheelt, want dat ben ik. En tussendoor dit gemakzuchtig lezen kijk ik reikhalzend uit naar je debuut. Daag jezelf uit, zou ik zeggen. Dat je kan weblogschrijven… dat weet je immers al.
Ik heb ook het liefste alles, dus en een fanatiek geschreven weblog en je debuut. Maar als iemand die soms (?) moeite heeft met heldere keuzes maken, heb ik een heilig ontzag voor iemand die ze wel maakt. En dat boek, dat wil ik niet missen…
it sure bites
*kijkt verwonderd om zich heen*
Mooi zeg, hier!
Bewijst vrees ik dat mijn laatste bezoekje toch wel een virtuele eeuwigheid geleden is.
De keuzes zijn altijd overvloedig, als het positieve en motiverende zaken betreft.
Wat resulteert in rennen, maar dat doe ik nog altijd liever dan stilstaan….figuurlijk dan…
Wat goed om bij zo’n dilemma zo’n schitterende halfslachtige oplossing te verzinnen. Zou ik ook doen. Al woon je dan in België, je bent het polderen gelukkig niet verleerd!
Tot welk besluit u ook komt, vrouwe Zezunja, ik kom maandelijks langs om de boel hier vol te kledderen :)
Even serieus nu, ben je dan al aan het script begonnen of ligt het nog allemaal braak, qua boek dan?