Het Eiland Neus vergadert
Toen ik thuiskwam, had hij een besluitenlijstje klaar. Als u op het stukje hieronder heeft geklikt, kent u ze, die besluiten. Aangezien ik mijn vrije avond had doorgebracht met vijf wijn en fijn gezelschap barstte ik in huilen uit. Besluitenlijsten van dat kaliber doen het goed bij mijn traanbuis. Vijf wijn ook. Zeker als ik in de veronderstelling verkeer dat hij dolblij is dat ik eindelijk een avondje weg ben. Dat hij niets liever doet dan even niet aan mij denken. En dat er dan ineens een besluitenlijst ligt als ik thuiskom. Aboe aboe snotter snif. Maar goed, genoeg over de schoonzus die zijwegen bazelt.
Vandaag het echte werk: de vergadering begon om half vier. Agendapunt 1 – het besluitenlijstje van mijn compagnon – was een hamerstuk. We waren allebei akkoord en bestelden om dat te vieren een portie kippenboutjes en een Spaanse tortilla.
Agendapunt 2 daarentegen kostte anderhalf uur, twee cola, een plat water, talloze hoofdbrekens en zeker vier sigaretten. De financiën. Conclusie: florissant is anders. Pas in oktober spelen we quitte en in november maken we winst. Maar hee, een beginnend bedrijf en hetzelfde jaar nog winst maken? Dat is geen kattenpis. Om dat te vieren maken we de winst van november al in juli op.
Dan puntje 3, waar halen we meer opdrachten vandaan? Nou uhm, gewoon, meer opdrachten binnenhalen. We knikten ferm en bestelden maar vast een borrel, terwijl dat pas agendapunt 6 was. Een rode porto en een kir. Niet royal, want de winst was al elders verdeeld. De penningmeester vond een gewone kir het hoogst haalbare.
Puntje 4, wat willen we? Uh, meer opdrachten. Nee, nee! Even een punt van orde: meer opdrachten was punt 3, dat hebben we afgehandeld. Zo gaat ’t uren duren.
Nou okee, stoppen met roken dan maar, want daar was die winst van afhankelijk. O ja. Nou goed, een planning dus. Dán stoppen, dán lopen, dán zwemmen. Helden zijn we! Mag dat wel even in de notulen? Ech-te helden! En we staken er nog maar een op.
Punt 5, de welbekende weeveeteeteekaa. Nou, er kwam van alles ter tafel. De zo zorgvuldig berekende winst kalfde langzaam af. Nog een schuldje hier, en een ziekenhuisrekeningetje daar. Maarre… dat was punt 3! Heren! Dames! Orde!
De rondvraag. Op de eerste vraag zei de voorzitter: Ja, ik wil met je trouwen. Terwijl die vraag nog niet eens gesteld was. Dat was meteen ook de laatste rondvraag. Daarna kon er geborreld worden.
Dames en heren, nog één mededeling: de rekening, met btw bon, afleveren bij het secretariaat. Die kan namelijk worden afgetrokken. Ook de kir. Over twee weken is de volgende vergadering. En nu, hup, naar huis. Het is al half zeven. De poezen hebben honger.
In de tora staat dat huisdieren eerst te eten moeten krijgen voordat jezelf gaat eten. Ik probeer me daar aan te houden.
Maar wij moesten nog eten hoor. Wat hierboven staat was vergadervoer. De poezen krijgen altijd eerst, niet uit tora-overwegingen, maar uit gewoonte.
Maar ook als principe vind ik ’t een goed idee.
Oh, maar ik bedoelde ook niet dat ik jou daar mee veroordeelde. Ik vind het gewoon een mooi iets.
Ah, ja, nee, dat begreep ik ook eigenlijk wel.
gefeliciteerd! [heeft de penningmeester de trouweritus al ingecalculeerd?]
Ik zag het woord trouwen en vergat meteen alle woorden daarvoor. Tja, ben soms net een wijf. Wanneer? Wanneer?
Ja, ik heb ook wel zin in een bruiloft. Andermaal: wanneer?
Ladies, wij zijn allang getrouwd. Twee keer onder de douche, een keer in de bus, een paar keer tijdens de lunch en vanochtend nog, op het zebrapad. Doorgaans doen we dat in gemeenschap van poezen, Wii en Zuid-Franse muur.
Aan wettelijke dingen doen wij niet. Wij hebben al een bedrijf.
Wel gaan we binnenkort samenleefcontracteren. Maar dat is keiharde business.
En waarom waren wij daar dan niet voor uitgenodigd? Huh?
Onze katten zorgen er wel voor als eerste gevoederd te worden maar evengoed gefeliciteerd hoor, ik ben laatst nog onderweg getrouwd maar dat was zonder katten…
Off topic; die mail die ik u stuurde, geldt voor morgen pas. :-)
trouwen op het zebrapad moet wel een bliksemfeest geweest zijn. zo hoort het, intens en snel. niet ermee wachten tot je de stoep hebt bereikt.
Vrouwe Zezunja,
Mij viel vooral de doldwaze stijl van het stukje op. Ik lees U graag.
Ik wilde laatst netjes bij een zebrapad oversteken maar kon de witte strepen nauwelijks onderscheiden door al die rijst ;)