De Niet Lief Collectie: Note to self: wijsheid komt met de jaren
Dit stukje verscheen op 1 december 2007 op nietlief.com. Esther zwengelde het aan met de volgende inleiding:
“Lieve nietliefjes, hierboven beschrijf ik wat ik doe als ik boos ben. Hoe zijn jullie als je boos, kwaad of in alle staten bent?”
Onderwerp: Wat doe je als je boos bent?
Geschreven door: Zezunja
Dus ik voelde me onbegrepen. Alleen in mijn kleuterhoofd. Ik liet me vallen op bed en huilde. En huilde. En huilde. Toen mijn tranen op waren vocht ik voor nieuwe tranen. Toen dat niet lukte, deed ik alleen nog het geluid na.
Note to self: Niemand komt. Het levert niet méér aandacht op. Doen alsof je huilt is moeilijk. Mijn ouders zijn niet gek. Niet meer doen.
Dus ik wilde mijn zin. En kreeg ‘m niet. Stampend liep ik de trap op. Mijn moeder uitmakend voor kutwijf. Smijtend met deuren, schoenen en stoelen.
Note to self: Moeder geschokt. Niet het gewenste resultaat, want nog steeds niet mijn zin. Misschien àéts te kinderachtig als je al dertien bent. Niet meer doen.
Dus er werd mij onrecht aangedaan. Een machteloos gevoel. Ik slikte de brok in mijn keel weg. Voor twee seconden. Daarna zat-ie er weer. Het was onrechtvaardig en dat is niet eerlijk. Een traan biggelde over mijn wang en ik trok me terug.
Note to self: Stel je niet zo kwetsbaar op. Onrecht verdient mijn tranen niet. Onrecht verdient een vuist op tafel. Niet huilen, Zez. Niet meer doen.
Dus ik was uitzinnig van woede om helemaal niets. Ik schopte een gat in de holle kastdeur en een gat in de holle badkamerdeur. Ik smeet een andere deur zo hard dicht dat de kapstok met keilbouten en al uit de muur donderde. Ik sloeg mijn zus een blauw oog.
Note to self: Je hebt alleen jezelf ermee. Of je zus. Wil je jezelf zien als een agressieveling? En heb je zin om nog jaren tegen dat gat aan te kijken? Heb je zin om de uitgelubberde gaten van de keilbouten te moeten vullen in de hoop dat er ooit weer een kapstok kan hangen? Nee? Niet meer doen.
Dus ik wilde dat hij van me hield. Stond voor zijn deur. Belde aan, ondanks zijn verzoek om dat niet te doen. Belde op, ondanks zijn verzoek dat niet te doen. Schold ‘m uit door de brievenbus, ondanks… nou ja, you get the point.
Note to self: Stalkers zijn enge mensen. Ze zijn ook strafbaar. Niet meer doen.
Dus ik vond mijzelf heel wijs. Ik had gelijk. En hij niet. Hoe kon hij zo dom zijn. Nuffig haalde ik mijn schouders op. Ik zweeg. Negeerde. Zette mijn arrogantste blik op. Bracht hem daarmee tot waanzin.
Note to self: Hij verdient een kans. Hij verdient het serieus genomen te worden. Hij verdient meer dan mijn arrogantie. Niet meer doen.
Dus ik voel me boos. Het is nu. Ik verhef mijn stem. Leg het uit. Kwaad, maar eerlijk. Geef hem de kans boos te zijn. Even weg te lopen. Terug te komen. Als het moet loop ik zelf ook weg. Om weer terug te komen. Ik schreeuw, ik praat. En ik doe aan goedmaakseks.
Note to self: Lijkt allemaal te kloppen. Doe zo voort.
