De Niet Lief Collectie: Jullie zijn met te veel en jullie zijn te dom
Dit stukje verscheen op 18 december 2007 op nietlief.com. Ik zwengelde het zelf aan. Zie het tekstje onderaan.
Aan iedereen die ooit op Geert Wilders, Rita Verdonk, Jean-Marie Dedecker, Vlaams Belang of good ol’ Pim Fortuyn stemde.
Het is jullie schuld. Dat ten eerste. Niet alles is jullie schuld, maar toch wel een boel.
Zo is het jullie schuld dat mijn wereldbeeld naar de klote is. Dat de warme deken van empathie en solidariteit een warme deken van herinnering is. Uit de tijd dat men massaal posters met geknakte kernbommen voor de ramen hing. Ik was nog een kleuter. Daarna kwamen jullie.
Het begon in de luwte. Met Janmaat, die men toen nog wilde opblazen. Met Karel Dillen met zijn grote brillen. Zonderlinge types, Koot en Bie-achtig. Nauwelijks bedreigend, geen sex-appeal. De Telegraaf was wel al de grootste krant, de Tros de grootste omroep, maar jullie publieke opinie kwam vaak niet verder dan de toog van Bolle Jan. Godzijdank.
Nu is alles anders. Jullie zijn uit de luwte gekropen om langs de weg te gaan staan bij het overlijden van Fortuyn en sindsdien zijn jullie als het ware op straat blijven hangen, met een paar miljoen man.
Jullie staan daar op Marokkanen te spugen, bange Almeerders en nietsontziende grootverdieners zij aan zij. Jullie bivakkeren massaal in stemhokjes en jullie geloven heilig in partijen met namen als Partij voor de Vrijheid (Wilders), Trots op Nederland (Verdonk) en Partij voor het Gezond Verstand (Dedecker). Geef toe: dat is verwijtbaar. Bij het horen van dergelijke niet-van-een-Schlager-te-onderscheiden namen, weet je bij voorbaat zeker dat punt 1 op de agenda van de ministerraad zal zijn: ‘Kunnen jullie door een waterkraan?’.
Zover zijn we dus nu in Nederland en België en daarmee is het jullie schuld dat ik tegen de democratie ben. In een goede democratie hebben jullie recht op jullie coup. De meerderheid telt en als de meerderheid bestaat uit intellectueel verloederde xenofoben dan mag dat. Het is dus jullie schuld dat ik nu tegen een goede democratie ben. En dat is erg. Echt. Heel. Erg.
Het liefst zou ik hebben dat jullie niet mochten stemmen. Jullie zijn met te veel en jullie zijn te dom. Verkiezingen leiden tegenwoordig steevast tot jullie overwinning en dat zijn jullie mijns inziens niet waard met jullie ikke-ikke-ikke-en-de-rest-kan-stikke-mentaliteit.
Maar het is nog erger. Het liefst zou ik hebben dat jullie je niet mochten voortplanten, want het grote probleem is dat jullie met zovéél zijn. Als jullie nou klein en zielig bleven, zoals de SGP, dan vond ik jullie een aanwinst voor de democratie. Ik gun alle soorten freaks een platform. Maar twee zetels is wel het maximum, dertig vind ik way over the top. Dan houdt het voor mij op.
Het is jullie schuld dat ik een extremist ben geworden. Een fascist. Dat ik bang ben voor ‘de meeste stemmen gelden’. Dat ik weet dat ik het nooit zal winnen van het Studio 100/RTL4/Het Laatste Nieuws/Story en Privé-publiek. Dat de VPRO, GroenLinks en de omzet van een mooie dichtbundel altijd klein zullen blijven.
En dat ik jullie daardoor allemaal dood wens.
Sterf.
Zezunja
Disclaimer na klachten: Dit is geenszins een doodsbedreiging, een dreigbrief of een poging tot aanzetten tot haat. Dit is een column, een vingeroefening, een stijlmiddel. Ik wens niemand persoonlijk dood, laat dat duidelijk zijn. Maatregelen als het afnemen van het recht op stemmen of voortplanten zijn uiteraard te fascistisch om ook maar één moment serieus te nemen.
Lieve Niet Liefjes,
Hoewel ik van nature bijna hippie-achtig gemoedelijk ben, ik maak niet veel ruzie met mensen, vind ik het soms heerlijk om een hatemail te schrijven. Gevoelens van haat, woede en verontwaardiging leiden vaak tot prachtige stukjes proza, doordesemd van overdrijving, understatement en bloemrijk taalgebruik. I love hatemails.
Mijn opdracht voor jullie is dus deze keer: laat je gaan, schrijf een hatemail in je eigen stijl. Hou je vooral niet in.
