Ik – heb – een – poezenlog (2)
Gegeven: onze poezen krijgen per dag – naast droogvoer – een half blik smurrievoer. De overgebleven helft van het blik verdwijnt in de koelkast. De volgende dag krijgen ze de andere helft. Gevolg: de dag dat we een nieuw blik aanbreken, is het eten lauw, want zo’n blik komt uit de voorraadkast. De dag erna is het eten koud, want dan komt het uit de koelkast.
Vraag: zouden die katten daarop anticiperen? Zouden ze weten: gisteren was het eten koud, dus vandaag is het lekker warm? En zouden ze een voorkeur hebben?
Zie ook: Ik heb een poezenlog (1)
20 december 2006 | 11 reacties
![[10 jaar zezunja.nl] Zotisch? Mijn reet](https://www.zezunja.nl/wp-content/images/2013/03/zezunjaterugblik4.jpg)
Vrouwe Zezunja,
Als kattenfluisteraar ben ik de stellige overtuiging toegedaan dat poezen hun hapklare brokjes liever NIET uit de koelkast hebben. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat het voedsel dat ze in de natuur vinden ook niet uit de koelkast komt.
Het is mij al herhaalde malen overkomen dat poes het eten (uit de koelkast) eerst niet wilde opknagen, maar een kwartiertje later dan weer wel, wegens niet meer zo koud.
Dat van dat ‘anticiperen’, dat gelooft u toch zelf niet? Misschien, heel misschien, zien ze wel dat het deze keer uit de koelkast komt en dat het dus wel weer te fris zal zijn, maar anticiperen van ‘op pare dagen is het meteen eetbaar, op onpare moet je eerst een beetje wachten’, neen, dat zie ik niet zitten.
Met vriendelijke groeten.
Drs. J. A. H.,
u neemt me de woorden uit de mond!
ik gooi(de) altijd een beetje kokend water op het koelkasteten
Kokend water? Auw! Hier gewoon wat warm water er op. Niet te veel anders wordt het soep en daar heeft 1 van onze katers een nog grotere gruwelhekel aan dan aan koelkastkoud poezenvlees.
Dank,
Vrouwe Annelieslies,
voor uw steun en instemming. Wij begrijpen katten: zoveel is duidelijk!
“Misschien, heel misschien, zien ze wel dat het deze keer uit de koelkast komt en dat het dus wel weer te fris zal zijn…”
M.a.w. de doctoranus sluit geen link uit tussen visuele perceptie (open gaande koelkastdeur) in het nu en daarop volgende verwachtingen inzake gevoelstemperatuur, respectievelijk gedrag (ff wachten met smikkelen en smullen).
Hoe nu kan deze link plausibeler worden verklaard dan in termen van repetitie in het verleden, herinnering en geheugen? Anders geformuleerd: zelfs de erudiete doctoranus sluit poezengeheugen niet expliciet uit, in tegendeel, poezengeheugen is een impliciete presupposite van zijn suggestief betoog. Het is dan ook op zijn minst incoherent en contra-intuitief om meteen daarna net te doen alsof Zez’s vraag naar het poezengeheugen absurd en dwaas is. Kortom, of de conslusie nu waar of onwaar is, het argument deugt niet!
Gewoon het koelkastrestant 10 seconden in de magnetron. Is het net zo lekker (althans volgens die twee van mij).
GHagha, Pierre, die link onder jouw naam!!!
@ Frank: Juist, zo dacht ik er ook over.
Vreemde taal hè, ik word er geen wijs uit!
Sorry Soes, ik heb de spam maar even gewist, dus nu slaat jouw reactie nergens meer op. Je m’excuse.
Had mijn reactie meteen meegewist…. :-)