Na een weekend waarin mijn opa overleed, mijn lief lekker dichtbij was, maar als altijd ook weer vertrok, en ik zodoende plaatsnam in een emotionele roetsjbaan, is het fijn propjes maken van je leven.
De oude reacties op dit stukje kun je hier lezen. Nieuwe reacties mag je gewoon hieronder plaatsen.
Is deze man die ik pas een half uur ken misschien een gestoorde gek die me de rest van mijn leven gaat stalken?
Ik ga mijn weblog voor de gein eens even niet meer verwaarlozen.
Dus ik schrijf een brief. Van toch even dit en als het zo zit dan dat, misschien bedoelen jullie zus, maar die opdracht heb ik niet gekregen en kijk maar eens naar de bijgevoegde link, het citaat en mijn zoveel jaar ervaring, dan zouden jullie weten ...
Als de baker er geen schuld aan heeft, weet ik nooit wat ik moet voelen. Zo ook donderdag. ‘Ze is overleden’, zegt mijn vader zachtjes aan de telefoon. Ik hou mijn adem in. Ik wist dat deze woorden zouden komen, maar nu het zover is, blij...
Doorgaan zou gemakkelijker geweest zijn. Zoals ik bij Lost deed. Er klopte al seizoenen niks meer van – the hatch, de ijsbeer, de Dharma Initiative, alles was zijn logische einde al lang voorbijgegleden – maar ik keek door tot en met seiz...
Omdat ik nu weer zo'n stukje leunend op een deuntje op de plank heb, besloot ik deze categorie in het leven te roepen.
